《賞梅佳什既不得陪從又莫獲少留深以為恨輒賡》 孫逸

shǎng méi jiā shén jì bù dé péi cóng yòu mò huò shǎo liú shēn yǐ wéi hèn zhé gēng
賞梅佳什既不得陪從又莫獲少留深以為恨輒賡

jùn wù zhuāng huái rì guǐ cuī, dōng yuán wèi dǔ yī zhī méi.
郡務裝懷日晷催，東園未睹一枝梅。
cóng róng hòu shǎng lún xiān jiàn, gǔ mò chén láo hèn zǔ péi.
從容后賞輪先見，汩沒塵勞恨阻陪。
dài xuě zuì yí hán yàn chè, yíng chūn huì yǒu àn xiāng lái.
待雪最宜寒艷坼，迎春會有暗香來。
chàng rán guī zhào cōng cōng qù, tú shǐ lín fēng yì gòng bēi.
悵然歸棹匆匆去，徒使臨風憶共杯。